برات
قانون تجارت ايران تعريفي از برات ارائه نكرده است امّا در باب چهارم قانون تجارت و مواد 223 و بعد آن مقررات مربوط به برات و نيز فته طلب (سفته) و چك را بيان كرده است. اگر چه قانون تجارت اسناد مزبور يعني برات، سفته و چك را با عنوان كلي «اسناد تجاري» معرفي نكرده است با اين وجود، در كتابهاي حقوقي اسناد ياد شده تحت عنوان اسناد تجاري معرفي و مورد بحث قرار ميگيرند.
برات
بَرات نوشتهای است که بر اساس آن شخصی به شخص دیگری امر میکند مبلغی در وجه یا حواله کرد شخص ثالثی در موعد معینی بپردازد. کسی که برات را صادر میکند، براتکش یا مُحیل و کسی که برات را باید بپردازد براتگیر یا مُحالٌ علیه و کسی که مبلغ برات را دربافت میکند، دارندهٔ برات یا مُحالٌ له مینامند. براتگیر میتواند پرداخت مبلغ برات را قبول کند یا از پذیرش آن خودداری (نکول) کند.
.: Weblog Themes By Pichak :.